Dziś zacznę opisywać rasy chomików. x D
Chomik rumuński :
Chomik rumuński Jest to chomik średni, osiągający rozmiary od 130 do 160 mm. Jego ogon jest bardzo krótki i prawie niewidoczny, ma przeciętną długość 13-20 mm. Górna część ciała jest szara z małymi, słabo zaznaczonymi czarniawymi wzorkami, lub paskiem pomiędzy uszami i na grzbiecie. Brzuch jest białawy, z wyjątkiem czarnych pasów na szyi i klatce piersiowej, którego obecności pozwala zaliczać go do bliskich krewnych rodzaju Mesocricetus. Na karku, ramionach oraz na bokach ciała pojawiają się czarne i żółte plamki.
Chomik turecki :
Chomik turecki zaliczany jest do chomików średnich. Jest on niewiele większy od chomika syryjskiego bo osiąga od 15 do 18 cm długości. Jego ogon jest niewielki, ma długość przeciętnie 1-2 cm, a dorosły osobnik waży do 230 gramów. Również z wyglądu zewnętrznego przypomina swojego dosyć bliskiego krewniaka. Najczęściej spotykane okazy mają ubarwienie jasnobrązowe na grzbiecie. Posiadają biały brzuszek oraz czarne pasy na szyi. Na obrzeżach brzucha widoczne ciemniejsze futro. Chomik turecki ma czarne oczy oraz duże uszy. Posiada duże torby policzkowe. Jest zwierzęciem kopiącym nory w ziemi, w naturze nie potrzebuje bieżącej wody. Natomiast w niewoli musi mieć dostarczoną świeżą wodę. Gryzoń ten porusza się wolniej niż chomik syryjski. Jest zwierzęciem nocnym podobnie jak większość Mesocricetus. Przeciętnie przeżywa do około trzech lat, choć spotykano starsze osobniki. Przeciętnie po dwóch latach przestaje dbać o futro i przybiera niechlujny wygląd.
Chomik Bałkański :
Długość ciała wynosi od 13 cm, ogona - do 3,5 cm. Futro szare, ogon i łapki jasne, nieowłosione.
Chomik stepowy :
Kolor futerka jest od ciemnobrązowego do rudobrązowego z szarym. Brzuch ma popielaty, na grzbiecie zaś ciemną pręgę. Dość długi osiągający 3cm długości, słabo owłosiony ogon.
Chomik długoogonowy :
Znalazłam tylko fotke :(
Chomik syryjski :
Jest to najpopularniejszy gatunek chomika. Jego ojczyzną jest Azja Mniejsza, gdzie zamieszkuje tereny pustynne i półpustynne. Może być pupilkiem zarówno małych dzieci, jak i dorosłych. Trzeba jednak uważać by dziecko nie ściskało zwierzątka zbyt mocno, gdyż wtedy ze strachu lub z bólu może ugryźć. Jest zwierzątkiem bardzo sympatycznym i komunikatywnym, łatwo się oswaja, nie ukrywa się przed ludźmi i rozpoznaje swojego opiekuna.
Jego średnia długość wynosi około 15 - 20cm, przy czym samice są większe od samców. Przeciętnie żyją one od 2 do 2,5 roku. Zdarza się jednak, iż przy dobrej opiece dożywają 3 - 4 lat. Występuje kilka odmian barwnych tego chomika, ale najpopularniejsze to barwa beżowa, kremowa, brązowa i złocista.
Chomik Dżungarski :
Należy do grupy chomików karłowatych. W przeciwieństwie do chomików syryjskich są towarzyskie. Można je trzymać w grupach rodzinnych, ale między samcami może dojść do starcia o terytorium. Można też spróbować je połączyć ze sobą od najmłodszych lat. Chomiki jak są razem nie mogą zostać rozłączone, bo inaczej stracą swój znak rozpoznawalny, czyli zapach. Długość ciała chomika wynosi 9 cm, ciężar chomika dżungarskiego waha się między 30, a 40 g. Grzbiet jest jasnopopielaty z ciemniejszą pręgą na szczycie, uszy i pyszczek podkreślone ciemną obwódką, spód jaśniejszy od grzbietu. Samica rodzi od 3 do 7 razy w roku. Ciąża trawa 21 dni i po tym okresie samica rodzi od 4 do 7 młodych chomików. Chomiki dżungarskie żyją w niewoli 2 – 3 lat.
Chomik Roborowskiego :
Chomik Roborowskiego (Phodopus roborovskii) jest najmniejszym przedstawicielem chomików karłowatych i wszystkich znanych ras chomików. Ma zaledwie 5 cm długości, jest więc wielkości 2-tygodniowego chomika syryjskiego. Jego futerko ma barwę piaskową, z lekko czerwonawym odcieniem w lecie i szarym w zimie. Brzuch, łapki i pyszczek są białe. Nie ma pręgi na grzbiecie ani bocznych plam. Porusza się podobnie jak chomik dżungarski, lecz jest bardziej zwinny, ma większy temperament, czasami bywa bardzo nerwowy. Z chomików trzymanych w domu najmniej chyba nadaje się do głaskania, lecz obserwowanie go to duża przyjemność. Na wolności jest przystosowany do życia na piaszczystych pustyniach Azji Środkowej , gdzie jego piaskowe futerko stanowi doskonały kamuflaż, a duża sprawność ruchowa i szybkość ułatwiają mu ucieczkę przed wrogami na terenach nieosłoniętych. Nie kopie rozbudowanego systemu nor, jak robią to jego kuzyni. Wygrzebuje sobie wąski otwór w wydmie i tuż za nim buduje swą sypialnię. Chomik Roborowskieg ze względu na swój niespokojny temperament i kruchą budowę ciała nie nadaje się do głaskania ani do trzymania na rękach, można go jednak obserwować i od czasu do czasu leciutko go pogłaskać w jego klatce.
UWAGA !!! niektóre samce bywają agresywne wobec innych samców - takiego osobnika można trzymać tylko z samicą albo oddzielnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz